Edward Żentara był przede wszystkim wybitnym aktorem telewizyjnym i filmowym. Ur. 18 marca 1956 w Sianowie k. Koszalina. Po raz pierwszy występował na scenie Teatru Propozycji Dialog w Koszalinie w benefisowym przedstawieniu Aktor. Po ukończeniu Liceum Ekonomicznego w Koszalinie w 1975 roku studiował na Wydziale Aktorskim w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi, którą ukończył w 1980. Występował w teatrach: im. J. Osterwy w Lublinie (1979-80), Polskim w Warszawie (1980-81), Starym w Krakowie (1981-90), Studio w Warszawie (1993-96), im. J. Słowackiego w Krakowie (1996-97), Polskim w Szczecinie (1998-2001) i Bałtyckim Teatrze Dramatycznym w Koszalinie, gdzie w latach 2004-05 pełnił funkcję dyrektora artystycznego. Był także prezesem Stowarzyszenia Dialog, dyrektorem Teatru Dialog (1998-2003), przez dwa lata dyrektorem artystycznym Grudziądzkich Sezonów Teatralnych i wyreżyserował wiele spektakli. Za rolę tytułową w sztuce Georga Büchnera Woyzeck otrzymał Główną Nagrodę Aktorską na XXVI Kaliskich Spotkaniach Teatralnych '86, za występ w monodramie Romans z Monizą Clavier wg Sławomira Mrożka zdobył nagrodę jury oraz nagrodę prezydenta miasta na XXI Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Jednego Aktora 1987 w Toruniu, a w 1988 odebrał nagrodę prezydenta miasta Krakowa za wybitne dokonania w dziedzinie twórczości filmowej i teatralnej. W 1989 został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi. Po występie w serialach Rodzina Połanieckich (1978) i W słońcu i w deszczu (1979), zadebiutował na dużym ekranie w dramacie Feliksa Falka Był jazz (1981). Za postać plastyka-karateki w dramacie Wojciecha Wójcika Karate po polsku (1982), rolę ks. Władysława Ryby w serialu Trzy młyny (1984) oraz kreację poety Janka Pradery w filmie Witolda Leszczyńskiego Siekierezada (1985) został uhonorowany nagrodą im. Zbyszka Cybulskiego, „Złotym Ekranem” przyznawanym przez tygodnik „Ekran” oraz „Złotą Kaczką” w kategorii: najlepszy polski aktor za rok 1986. Spośród wielu filmów kinowych i telewizyjnych, w których zagrał, warto wymienić takie tytuły jak m.in.: Wielki bieg (1981), Austeria (reż. Jerzy Kawalerowicz, 1982), Pułkownik Redl (reż. István Szabó, 1984), Anioł w szafie (reż. Stanisław Różewicz, 1987), Triumf ducha (reż. Robert M. Young, 1989), Aj, Carmela! (reż. Carlos Saura, 1990), Trudno być bogiem (reż. Peter Fleischmann, 1990), Życie za życie. Maksymilian Kolbe (reż. Krzysztof Zanussi, rola o. Maksymiliana Kolbego, 1990), Enak (1992), Pestka (1995), Pokuszenie (1995), Ekstradycja 3 (tv, 1998), Wyrok na Franciszka Kłosa (reż. Andrzej Wajda, 2000), Na dobre i na złe (tv, 2001), M jak miłość (tv, 2001-03), Show (2003), Zaginiona (tv, 2003), Fala zbrodni (tv, 2003-08), Dziki (tv, 2004), Pierwsza miłość (tv, 2004), Dziki 2: Pojedynek (tv, 2005), Egzamin z życia (tv, 2005), Jan Paweł II (2006), Trick (2010). Jako dyrektor Solskiego, Edward Żentara wyreżyserował m.in. spektakle „Zbrodnia i kara” , „Rozmowy z katem” oraz „Przyjazne dusze”.

Ryszard Zaprzałka