Mimo, że muzycy prezentują bardzo wysoki poziom, frekwencja nie była powalająca, jednak powiedzieć trzeba, że większość zgromadzonej publiczności to osoby, które nie znalazły się tego wieczoru w „Kasarze” przypadkowo. Mr. Pollack ma wielu swoich wiernych słuchaczy w Tarnowie, którzy za każdym razem, gdy tylko pojawiają się w naszym mieście, przychodzą i chętnie wysłuchują gitarowych popisów Jacka Polaka, który także świetnie radzi sobie wokalnie. Trzeba przyznać, że poziom gry, który reprezentuje jest poziomem światowym. W 1998 roku Jacek Polak był na pierwszym miejscu rankingu magazynu „Gitara i Bas” w kategorii „Nadzieja Polskiej Gitary”, natomiast w 2002 roku w USA firma „Guitar 9 Records” uznała go za Nieodkryty Talent Gitarowy. Nie sposób przejść też obojętnie obok perkusji, Grzegorz Polak to świetny bębniarz.

Aby przekonać się o nieograniczonych możliwościach gitarowych Jacka, trzeba być osobiście na koncercie. Dobra muzyka na żywo zawsze brzmi najlepiej i robi największe wrażenie. Wciąż zadziwia mnie fakt, że tak świetnie grający zespół jest bardziej znany za granicą niż w Polsce. Zespół słynie z brawurowych wykonań utworów muzyki klasycznej, ale nie tylko, i muszę powiedzieć, że wszystko, co robią panowie z Mr. Pollack brzmi wspaniale. Mocno i rockowo. Mimo, że utwory, które Jacek wygrywa na gitarze są często trudne i skomplikowane, grane są z lekkością. Widać świetny warsztat i lata ćwiczeń, które nie poszły na marne! Jednym słowem – koncert w „Kasarze” był wyśmienity! Mr. Pollack przyciągnął osoby w każdym przedziale wiekowym. Słuchacze żywo reagowali na muzykę, energię dało wyczuć się w całym lokalu. Sami muzycy chyba też nie najgorzej się bawili. W przerwach pomiędzy graniem można było z nimi porozmawiać i wymienić się wrażeniami, opiniami lub zwyczajnie pogawędzić o starych karabinach… czyli o wszystkim i o niczym, jak między dobrymi znajomymi bywa. Genialna muzyka, nieliczna, acz wspaniała publiczność - to wszystko sprawiło, że można było świetnie się zabawić. Niesamowity klimat, niesamowity nastrój, muzyka zagrana na najwyższym poziomie. Kto nie przyszedł niech żałuje…