W dniu kiedy szkicowałem kolejnego Pegaza, w piątek 18 października, Kościół obchodził wspomnienie św. Łukasza – autora Ewangelii i Dziejów Apostolskich, patrona lekarzy i artystów. A więc także poniekąd nas literatów, w jakimś sensie także artystów… Był poganinem z Antiochii Syryjskiej. Z zawodu był lekarzem, o czym wspomina św. Paweł w liście do Kolosan (Kol 4, 14), a w Ewangelii autorstwa Łukasza znaleźć można wiele terminów medycznych, które występują także choćby u Hipokratesa. Ok. 7 lat po śmierci Jezusa swym rodzinnym mieście spotkał chrześcijan, przyjął chrzest, a następnie – ok. 50 roku – przystąpił do św. Pawła. Towarzyszył Apostołowi w podróżach misyjnych do Macedonii, Grecji oraz Rzymu. Prawdopodobnie Najprawdopodobniej nie poznał nigdy Jezusa, dlatego wiadomości o Jego życiu czerpał od naocznych świadków. Według różnych legend malował portrety Jezusa, apostołów i Maryi, Matki Bożej. Jedna z nich mówi, że kopią jednego z obrazów ewangelisty jest ikona jasnogórska. Zaś dwa dni wcześniej minęła okrągła 35 rocznica pamiętnego konklawe, kiedy to16 października 1978 r. K. Wojtyła został wybrany papieżem. Jan Paweł II był pierwszym od 455 lat papieżem spoza Włoch. - To było psychologiczne trzęsienie ziemi dla całego wschodu Europy - powiedział wtedy austriacki kardynał F. Koenig.  W rozpoczętym 14.10. 1978 roku konklawe udział wzięło 111 kardynałów elektorów. Było to drugie w ciągu kilku tygodni konklawe po śmierci Pawła VI i trwającym miesiąc pontyfikacie Jana Pawła I. Szkoda, że z biegiem lat coraz mniej o tym pamiętamy i z roku na rok powtarzamy ten sam scenariusz rocznicowych obchodów. Również w Tarnowie coraz mniej się w tym historycznym dniu dzieje, a w cieniu katedry pod papieskim pomnikiem zamiast łuny świateł „ciemność widzę…”. A stąd tylko krok na Rynek, gdzie pysznią się w blaskach jesiennego słońca odrestaurowane fontanny w liczbie dwóch. Aliści woda wytryśnie w nich dopiero w 2014 roku. W trakcie prac  oczyszczone i zaimpregnowane roztworem specjalnej żywicy zostały ściany wewnętrzne i zewnętrzne studni, wykonano nowe ich dna z kostki granitowej i wymieniono elementy odprowadzające wodę. Prace kosztowały 64 tysiące złotych. Przypomnijmy, obydwie fontanny znajdują się w miejscu dawnych studni rynkowych, które powstały w XV wieku. Być może to jesienna, depresyjna aura sprawiła, że w minionym tygodniu prawie nic się nie działo w tzw. kulturze. Z jednym wszakże wyjątkiem, wernisażu twórczości uczestników tarnowskich Warsztatów Terapii Zajęciowej w Galerii „Aniołowo”, połączonego z wieczorem autorskim prof. J. Kirenki w Klubie Inteligencji Katolickiej, o czym piszemy obok. Poza tym kapituła konkursu o Nagrodę im. T. Tertila wyłoniła, ogłosiła ale nie ujawniła (!) zwycięzców w tegorocznej siódmej już edycji tego magistrackiego plebiscytu. Odwrotnie niż w przypadku konkursu „Tu… Kocham Tarnów” ogłoszonego przez Wydział Marki Miasta UM oraz telewizje regionalną i portal tarwizja.pl. , którego głównym założeniem konkursu było promocyjne udokumentowanie obecności tarnowian w różnych zakątkach świata. Chociażby w Paryżu, dokąd w muzyczną podróż zaprosiła w niedzielę 20 października Tarnowska Orkiestra Kameralna. Koncert „Mieszczanin szlachcicem” w Sali Lustrzanej poprowadził P. Wajrak, a z orkiestrą wystąpili A. Huszczo (klawesyn) i A. Tomczyk (instrumenty perkusyjne) oraz krakowscy aktorzy D. Bednarczyk i R. Krzyżowski. W programie: suity „Zamorskie zaloty” z „Les Indes galantes” Jeana-Phillipe Rameau i „Mieszczanin szlachcicem” z „Les Burgeois gentilhomme” Jeana-Baptiste Lully. Koniec tygodnia to początek XXVIII Tygodnia Kultury Chrześcijańskiej, tradycyjnie już organizowanego przez Klub Inteligencji Katolickiej. Hasłem tegorocznego Tygodnia jest zdanie wypowiedziane przez Jana Pawła II „Ewangelia jest zaczynem kultury”. Rozpoczyna się niedzielnym wernisażem malarstwa „Sacrum 2013” w siedzibie KIK przy Rynku 24, a wypełnią go m.in.  wykłady („Znaczenie Kresów Wschodnich”), dyskusje („Dylematy kultury”), wystawy („Mariapoc – węgierska Częstochowa” ), koncerty („Musica Graciosa”) oraz jubileusz 125. Muzeum Diecezjalnego. Wydarzeniem będzie zapewne wtorkowy wykład naszego „noblisty” ks. prof. dr. hab. M. Hellera w Ratuszu.

Jan Paweł II był "Wielki", nie dlatego, że był Papieżem. Karol Wojtyła był kimś wielkim i dlatego został Papieżem. Był największym Polakiem. 16 października 1978 roku wydarzył się cud - Polak został Papieżem. Historyczne konklawe wybrało Karola Wojtyłę na Ojca Świętego. Był to cud nie tylko dla samych Polaków, ale bezprecedensowe wydarzenie w skali naprawdę globalnej, zważywszy nie tylko na sam wynik konklawe, ale wszystkie jego konsekwencje. Kościół poprzez wybór tego właśnie Polaka stał się na przełomie XX i XXI wieku, na przełomie dwóch tysiącleci, tak powszechny i tak uniwersalny jak nigdy dotąd od czasów apostolskich. Dziejowy fakt wyboru kardynała z Krakowa na Następcę św. Piotra wywołał radość Polaków i wszystkich ludzi dobrej woli, ale znaczenie dziejowe i ważność nowego pontyfikatu zrozumieli natychmiast również wrogowie "polskiego Papieża", a zarazem wrogowie wolności Polski i wolności w ogóle. "Dzieje ludzkości są widownią koegzystencji dobra i zła. (...) Zło jest zawsze brakiem jakiegoś dobra. (...) Dane mi było osobiście doświadczyć ideologii zła" - wspominał Ojciec Święty w "Pamięci i tożsamości". Drugi cud wydarzył się na oczach całego świata 13 maja 1981 roku, kiedy wynajęty morderca, fanatyczny islamista Ali Agca dokonał zamachu na Jana Pawła II. Papież miał zginąć, tak zaplanowali mordercy z Kremla, bowiem według sowieckiego Politbiura, Karol Wojtyła jest "przebiegłym i niebezpiecznym wrogiem politycznym, walczącym antykomunistą, mającym złe zamiary". Ale Papież cudownie ocalał, mimo że sam zamach się udał. O cudzie był przekonany nawet morderca. Natomiast władcy Rosji sowieckiej - Imperium Zła, a później ich następcy działali przeciwko Ojcu Świętemu konsekwentnie aż do jego odejścia. Moskwa pozostała zamknięta dla Jana Pawła II, mimo że Papież wielokrotnie chciał udać się tam z pielgrzymką, przesłaniem i pojednaniem. Trzeci cud miał miejsce chronologicznie pomiędzy dwoma poprzednimi. 2 czerwca 1979 roku. Sprzed Grobu Nieznanego Żołnierza w Warszawie nie tylko Polacy, ale i cały świat usłyszał wołanie Proroka: "Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi! Tej ziemi!!!". Konsekwencje tego papieskiego wołania miały zasięg zarówno polski, jak też globalny. Naprawdę słowo stało się ciałem!

Kapituła konkursu o Nagrodę im. Tadeusza Tertila wyłoniła zwycięzców w tegorocznej siódmej już edycji. Ich nazwiska poznamy podczas uroczystej Sesji Rady Miejskiej i Powiatu Tarnowskiego zaplanowanej na  30 października. – Członkowie kapituły reprezentujący fundatorów nagrody Prezydenta Tarnowa i Starostę Tarnowskiego oraz uczelnie: AGH i MWSE podkreślają  wysoki poziom prac konkursowych i duże zainteresowanie – mówi przewodnicząca kapituły Magdalena Szybilska. W sumie oceniano 14 prac (w roku ubiegłym siedem) z następujących uczelni:  Uniwersytetu Rzeszowskiego, Politechniki Krakowskiej, Małopolskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej, Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Lądowych we Wrocławiu, Krakowskiej Wyższej Szkoły Promocji Zdrowia, Uniwersytetu Jagiellońskiego,  Akademii Górniczo-Hutniczej, Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej, Wyższej Szkoły Biznesu, Krakowskiej Akademii im. A. F. Modrzewskiego, Politechniki Rzeszowskiej oraz Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego – dodaje. Do konkursu zgłoszono sześć prac licencjackich i cztery inżynierskie. Spośród czterech prac magisterskich  tylko jedna dotyczyła zagadnień techniczno-przyrodniczych, tematyka pozostałych obejmowała problemy humanistyczno-społeczne. Kapituła postanowiła przyznać trzy nagrody i trzy wyróżnienia, w sumie na kwotę 10 tys. zł.  Zgodnie z regulaminem zwycięzcy oprócz nagrody pieniężnej odbiorą statuetkę, czek oraz dyplom, a ich prace zostaną opublikowane na stronach internetowych Gminy Miasta Tarnowa i Powiatu Tarnowskiego.

Znamy już wyniki konkursu „Tu… Kocham Tarnów” ogłoszonego przez Wydział Marki Miasta Urzędu Miasta Tarnowa oraz telewizje regionalną i portal tarwizja.pl. Głównym założeniem konkursu było promocyjne udokumentowanie obecności tarnowian w różnych zakątkach świata. Nie zawiedliśmy się, oryginalnych pomysłów nie brakowało. Napłynęło ostatecznie kilkadziesiąt interesujących prac (zarówno pojedynczych fotografii, jak i reportaży oraz filmów video. Tarnowianie pojawili się zarówno nad Morzem Śródziemnym, jak i w Wielkiej Brytanii, Norwegii, Włoszech  czy Węgrzech. Najwięcej było jednak oryginalnych fotograficznych „pamiątek” z Polski. Dominowały nadmorskie plaże i góry… Wszystkie prace niezmiernie się podobały, ale przed konkursowym jury  (w jego skład wchodziły zarówno osoby z tarnowskiego magistratu, jak i dwoje przedstawicieli Tarwizji) stanęło trudne zadanie. Jak poinformowała przewodnicząca konkursowego jury, dyrektor Wydziału Marki Miasta Maria Zawada-Bilik. -  W dwóch kategoriach przyznano w sumie 6 nagród głównych, sześć wyróżnień i jedną nagrodę specjalną. Wszyscy pozostali uczestnicy konkursu otrzymają dyplomy i nagrody pocieszenia.

Kategoria:  Fotografia

I miejsce – Piotr Stasiowski „Kocham Tarnów nad Bałtykiem” - zdjęcie „Miłosz i Ratusz”

II miejsce – Norbert Brodziński -  „Kocham Tarnów w Oslo i Londynie”

Dwa równorzędne III miejsca –  Agnieszka Bąska „Skaczmy do góry, jak tarnowskie kangury”  oraz  Joanna Hankus ”Zabawa w piasku”                             

Wyróżnienia

Tomasz Łabno  „Włoskie wakacje”

Joanna Leśniowska  „Koziołkowe figle z tarnowskim krasnalem”

Anna Podkościelna - Cyz  „Tarninki w Egerze”

Michał Majerczak „Kocham Tarnów 1346 metrów nad poziomem morza”

Karol Sumara „Kocham mój biegun…”

Sławomira Golec - ,,Tarnów  u  Kazimierza Wielkiego”.

Kategoria:  Filmik

I miejsce - Beata Motuk  „Tarnów światłem malowany” – okolice Imperii, Włochy

II miejsce – Mateusz Michalski i Sebastian Marcisz  „Wakacje z tarnowskim idolem”

Nagroda specjalna

Julia Kowalska – praca „Tarnowski akcent – Tarnów 2013”

O terminie uroczystego wręczenia nagród poinformujemy każdego z laureatów. Podczas uroczystości  wyróżnione prace zostaną także zaprezentowane.

Ryszard Zaprzałka