Od
początku XX wieku do
początku XXI
zmieniło się w
Tarnowie prawie
wszystko. Tym, co
przez te sto lat
pozostało niezmienne
jest m.in. kino
Marzenie. Założone w
1913 roku działa bez
przerwy do dzisiaj.
Nieco w cieniu
Marzenia działały
także inne nie mniej
ważne małe kina,
takie jak: Krakus,
Wiarus, Łączność czy
Azoty, które
niepostrzeżenie
bezpowrotnie
zniknęły z
kulturalnego pejzażu
miasta. Właśnie o
nich będziemy
rozmawiać w
najbliższy Bardzo
Kulturalny
Poniedziałek 22
kwietnia o godz. 18
w klubie
Przepraszam. Naszym
gościem będzie
znakomity tarnowski
historyk Antoni
Sypek.
Pierwszy obiektem, w
którym wyświetlano
filmy pod szyldem
kina Marzenie, był
Grand Hotel
mieszczący się na
rogu ulicy Wałowej i
dzisiejszej
Brodzińskiego. Kino
Marzenie gościło w
nim od marca do lata
1913 roku i w
sierpniu rozpoczęło
działalność w
specjalnie
przystosowanym
obiekcie mieszczącym
się w pasażu
kamienic należących
do burmistrza
miasta, Tadeusza
Tertila, pomiędzy
Rynkiem a placem
Kazimierza. Tuż
przed pierwszą wojną
światową przy ul.
Różanej(obecnie
Staszica)
postanowiona
zbudować prawdziwe
kino, aliści dopiero
w październiku 1924
roku powstało po
europejsku
urządzone „Marzenie”,
gdzie odbywały się
nie tylko projekcje
filmowe, ale także
akademie, odczyty,
zebrania i
koncerty. Kolejna
ważna data w
historii Marzenia to
rok 1932, kiedy to
zakupiono aparaturę
dźwiękową. I tak
toczyła się historia
tego ważnego dla
historii Tarnowa
obiektu, aż doczekał
się on zasłużonego
jubileuszu 100 lat
istnienia.
Już w
latach
dziewięćdziesiątych
XIX wieku odwiedzali
miasto wędrowni
kinematografiści.
Pierwsze stałe kino
w Tarnowie,
zbudowane wiosną
1911 roku, nosiło
nazwę Edison i
mieściło się tam,
gdzie obecnie
znajduje się
Małopolski Urząd
Wojewódzki przy alei
Solidarności –
wówczas była to
ulica Lipowa. W tym
samy 1911 roku
powstało kino
Apollo, które pod
zmienioną po wojnie
na Krakus nazwą
działało do połowy
lat
dziewięćdziesiątych.
Trzecie ważne kino
Tarnowa powstało w
połowie lat
trzydziestych w nowo
zbudowanym Domu
Żołnierza. Po wojnie
nosiło nazwę Wiarus.
Jego zruderowany
budynek został
zburzony w 1984
roku. Niedaleko, w
budynku poczty przy
ulicy Mickiewicza
przez wiele lat
funkcjonowało kino
Łączność. Zaś w
Mościcach działało
kino Azot…
|