Wielki Post

milczenie
jest domem
słowa
            arką
przymierza
bywa też
złotą klatką
             oraz
urną
z prochami
tego czego
nie
umieliśmy
nazwać
                  a
przez które
wszystko
się stało
            więc
zawieśmy
je na krzyżu
naszych
oczekiwań
i tak
trwajmy aż
się wypełnią
pisma

 *  *  *

list
wielkopostny

mówisz
                że
przegrałem
że
      niczego
trwałego
           nie
zbudowałem
bo
       mój
                dom
posadowiłem
nie
       na
            skale
ale
        na
          piasku
który
w dodatku
chciałem
zamienić
w złoto
            teraz
zamiast
królem
Midasem
         jestem
tragarzem
puchu
         a moja
budowla
grozi
zawaleniem
              więc
może czas
najwyższy
powierzyć
jej remont

Synowi
cieśli

Spowiedź

ostatni raz
uśmiechałem
się we śnie
w drodze
na górę
Moria

na jawie
szukałem
zakopanych
talentów
i
chciałem
nauczyć
kamienie
mówić

niestety
znajdowałem
co najwyżej
dziurę
w całym
lub
trafiałem
kulą w płot

kiedyś miałem
złoty róg
teraz nawet
chochoł
przeszedł
na stronę
sąsiadów
               więc
kto będzie
moim
Izaakiem

 *   *   *

skazany
przed poczęciem
z piętnem
grzechu
pierworodnego

wędruje drogą
której nie ma
na żadnej z map

obciążony
ponad miarę
niosę krzyż
wątpliwości
i nadziei

obdarowany
ponad wiarę
upadam
pod ciężarem
pokładanego
we mnie
zaufania

przymuszony
okolicznościami
nie spotykając
na swej drodze
Szymona z Cyreny

podążam samotnie
na spotkanie
ze swoim
przeznaczeniem

a może
idziemy razem
do Emaus
tylko ja nic
o tym nie wiem

moje serce
gorejący
krzak ognisty
czeka na znak
moje serce
rozdarte
jak zasłona
w Kafarnaum

i co dzień
mi trudniej
i nie wiem

czy drogę
wybrałem
właściwą

czy krzyż
który niosę
nie był
przygotowany
dla kogoś
innego

 *   *   *

w pękniętej
klepsydrze
mojego czasu
zamieszkał
strach

wyczerpałem
już także
limit swoich
upadków na
via Dolorosa

Szymon
nie dojechał
z Cyreny
przez strajk
kolejarzy

tymczasem
z Golgoty
startują
ostatnie
samoloty

a ja
nie mam
na bilet