Gorąca linia

tu
   mówi
            Bóg
nie mogę
teraz odebrać
telefonu
           proszę
zostawić
wiadomość
lub
zadzwonić
później
abonent
chwilowo
niedostępny


a my
        czy
wybór
komórki
zamiast
katedry
ułatwi
         nam
nomadom
XXI wieku
dojście do
królestwa
niebieskiego

gorąca linia
to zmierzenie
się z rytuałem
akcja
holenderskiego
artysty Johana
van der Donga
 

 
        * * *

niektóre
wiersze
to chwile
bez
oddechu
ślady
        nie
istniejącego
próg
        dawno
zburzonego
domu
        kosz
pełen
ułomków
w którym
znaleźć
można
perłę
 

* * *

żal
    mi
        słów
które
opisywały
świat
jakiego
już
     nie
          ma
wyznaczały
granice
         mojej
w nim
obecności
a teraz
znaleźć
je można
jeno w
słownikach
wyrazów
obcych
 

 * * *

Na wiosnę rodzi się
i umiera miłość

Poeci piszą wiersze
licealiści matury

Dzieci topią Marzannę
a emeryci łapią słońce

Niektórzy szukają pracy
albo wiatru w polu

Tylko ja ciągle dryfuję
na lodowcu marzeń
 

 * * *

Poezja
zaczyna się
w chwili
kiedy
nie wiadomo
co dalej
poza jej
bramami
rozpościera
się
      ziemia
      obiecana
do której
prowadzą
ścieżki fraz
i
językowe
skróty
wąwozy
leksykalnych
asocjacji
i
tunele
gramatycznych
projekcji
              tam
słowa
zamieniają się
w solne słupy
wierszy
             a ja
jak
żona Lota
żałuje
płonącej
Niniwy